کد مطلب:313819 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:174

اباجعفر بن محمد بن علی الجواد
روز جمعه نوزدهم رمضان سال یكصد و نود و پنج هجری، همسر امام رضا علیه السلام كه یك بانوی باشخصیت مصری به نام: «سبیكه» بود و از آفریقا راهی مدینه شده بود متولد گردید. مادری آزاده و باایمان (البته قول مشهور بین شیعه این است كه ولادت آن حضرت در روز دهم رجب می باشد).

پیشوای نهم ما پنج ساله بود كه پدرش به سوی ایران، حركت كرد و پس از شهادت پدر، در سن هفت سالگی، «جایگزین» پدر گردید. هیچ بعید نیست به گونه ای كه یحیی در كودكی از سوی خدا برگزیده شد برای نبوت. و عیسی علیه السلام در گاهواره از مقام «رسالت» خود سخن گفته است، امام نهم نیز در سن هفت یا نه سالگی به «امامت» نائل آمد. او تنها فرزند پسر امام هشتم علیه السلام بود و برادری هم نداشت تا داعیه ی امامت كند. امام علیه السلام كه در برابر عالم ترین رجال دانشگاهی مانند: یحیی بن اكثم، پاسخگوی تمام مسائل علمی و اسلامی آن زمان بود، در سال 220 هجری با تحریك معتصم عباسی به وسیله ی همسر خود كه دختر مأمون بود، مسموم و شهید گردید. [1] .

امام نهم علیه السلام بنا بر فرمان الهی و بیان امامان گذشته و تعیین پدر و لیاقتی كه



[ صفحه 142]



داشت بر كرسی «امامت» نشست. مأمون باز امام نهم علیه السلام را هم به بغداد، پایتخت اسلام فراخواند و دختر خود را به عقد امام علیه السلام درآورد. امام پس از مدتی به مدینه برگشت و پس از مأمون، كه حكومت به چنگال معتصم عباسی افتاد، باز امام را به بغداد احضار و شهید كرد. امام علیه السلام در ذیقعده سال 220 در كاظمیه دفن گردید. ابن صباغ از قول دانشمندان بزرگ اسلامی می نویسد:

«امام جواد علیه السلام گرچه «صغیرالسن» بود ولی «گرانقدر» بود. در مورد امامتش عدول از مؤمنین خبر دادند كه پدرش، وی را تعیین كرده بود او به گونه ی دریایی بود كه از دور نظاره كنیم». [2] .


[1] ارشاد مفيد، ص 307.

[2] فصول المهمه، ص 265.